"Lektura książki Łazarewicza, świetnie napisanej, skonstruowanej i udokumentowanej, to niełatwe doświadczenie. Poraża obraz ogromnej machiny państwa, które stawia sobie jeden cel: oczyścić rzeczywistych sprawców – bo przecież milicjanci nie mogli zakatować Grzegorza! – znaleźć kozła ofiarnego, a przy okazji sponiewierać godność zabitego, jego matki i bliskich. Biorą w tym udział ludzie ze szczytów władzy i szeregowi funkcjonariusze, dyspozycyjni prokuratorzy i usłużni »naukowcy«, specjaliści od strategii perswazyjnych. Machina jest nieubłagana, zło rodzi kolejne zło, rośnie liczba ofiar – ludzi złamanych i straumatyzowanych. Łazarewicz opowiada o tym beznamiętnie, bez wielkich słów i patosu. To historia sprzed ponad trzech dekad, z zamkniętej epoki, ale mechanizmy w niej opisane zawsze mogą się powtórzyć".

Fragment laudacji Tomasza Fiałkowskiego, przewodniczącego jury Nagrody Literackiej „Nike” 2017

[Wydawnictwo Czarne, 2017]