Trzeci tom "Sagi o Ludziach Lodu" to opowieść o Sol Angelice z Ludzi Lodu, siostrzenicy Tengela Dobrego i przybranej córki Silje. To opowieść o młodej, pięknej i utalentowanej... czarownicy.

Sol, jako kilkuletnia dziewczynka, została znaleziona w Trondheim, w którym szalała zaraza, i przygarnięta przez Silje. Bardzo szybko okazało się, że Sol to córka Sunnivy, siostry Tengela, i że to właśnie na to dziecko padło przekleństwo Ludzi Lodu.

Kociooka Sol, mimo że obciążona złym dziedzictwem, miała dobre serce, w szczególności dla swojej rodziny: Tengela i Silje, których traktowała jak własnych rodziców, i przybranego rodzeństwa, Daga, Liv i Arego. Jej złe cechy brały górę, gdy komukolwiek z członków rodziny groziło niebezpieczeństwo. Potrafiła dla nich zabić i czyniła to, jeśli była taka potrzeba. "Otchłań" to - do tej pory - tom najbardziej przesiąknięty magią. Sol jest prawdziwą czarownicą i tęskni do wszystkiego, co się z tym wiąże, a że jest jeszcze osobą młodą i niedojrzałą, popełnia przez to wiele błędów, które przysporzą cierpienia nie tylko jej.

W trzecim tomie dużo się dzieje. Wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie. "Otchłań" wzbudza silniejsze emocje w czytelniku i to nie tylko za sprawą Sol. Jest to tak naprawdę pierwszy tom, w którym złe dziedzictwo coraz silniej zaczyna kierować losami Ludzi Lodu i oddziaływać znacznie na ich życie.

Autorka przechodzi w tej części do kolejnego pokolenia. Dzieci Silje i Tengela dorosły; pojawiają się ich własne dzieci. Po tym, jak ród się ustatkował, jak jego członkowie zaczęli prowadzić spokojny i szczęśliwy tryb życia, nadchodzą burzliwe czasy, a wszystko zaczyna się od Sol. Pośrednio to ona będzie powodem nieszczęść, które spadną na rodzinę.