Wyjątkowo atrakcyjna z mego racjonalno-ekonomicznego punktu widzenia cena przekonała mnie do zakupu drugiej części nieprzeciętnych przygód przeciętnej Bridget. Trafiło mi się wydanie stanowiące jedną z pozycji w serii Literatura w spódnicy, której tytuł wydaje mi się synonimem standardowego określenia „lekka, łatwa i przyjemna”. W istocie, taka właśnie jest. Nie ukrywam, że jednym z motywów skłaniających mnie do sięgnięcia po tego typu literaturę była chęć dowartościowania się. Gdy spoglądamy na poczynania tytułowej, do granic możliwości nierozgarniętej, dziennikarki nasze własne życie może wydać nam się niekończącym się pasmem sukcesów. Bridget - mimo czyhających na każdym kroku pułapek zagrażających jej reputacji na wszelkich polach – zawsze zachowuje optymistyczne nastawienie do świata i nie dopuszcza myśli o porażce. Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu Może zabrzmiało to nieco patetycznie, zważywszy, że kardynalnym celem jej egzystencji jest pragnienie spełnienia w miłości z osobistym księciem z bajki – Markiem Darcym.

Książka nadająca się do szybkiego przeczytania, by nie marnować czasu w środkach komunikacji miejskiej. Osobiście uwielbiam adnotacje Bridget odnośnie do wagi, liczby wypalonych papierosów czy zjedzonych ciasteczek. Idealnie oddają charakter bohaterki i choć pojawiły się one już w pierwszej części pamiętnika, nadal wywołują niewymuszony uśmiech na twarzy czytelnika.

Nie da się jednak ukryć, że momentami książka stawała się monotonna, niepotrzebne rozciąganie niektórych wątków wpłynęło niekorzystnie na odbiór. Perypetie Bridget, a także jej niepowtarzalnej rodzicielki czasami zdawały się tak nieprawdopodobne, że zakrawało to na science fiction ;).

Mimo tych drobnych zastrzeżeń, Książka godna polecenia jako lektura dająca wytchnąć szarym komórkom i nabrać trochę dystansu do otaczającej nas rzeczywistości.