"A propos Dnia Kobiet"


Już się panowie do tego Dnia przyzwyczaili,
Jak przychodzi ten Dzień, to panowie robią się mili.
Sami pichcą śniadanie w tym Dniu,
Przynoszą do łóżka
I całują w główkę,
(Z wyjątkiem tych panów oczywiście,
Którzy w tym czasie mają akurat trzydniówkę...)

Potem panowie golą się staranniej niż zwykle,
Biorą najlepszy krawat,
Kładą najczystszą koszulę
I, wychodząc, od drzwi jeszcze uśmiechają się nienaturalnie,
To znaczy – czule.

Usiłują być nagle grzeczni,
Szarmanccy,
Samych ich zresztą bawi ta rola –
W tramwaju ustępują miejsca wszystkim kobietom,
Nawet tym, co na razie jadą do przedszkola.

A "na zakładzie pracy",
Wszyscy mężczyźni w tym Dniu są nienormalni jacyś tacy
Wszyscy wysztyftowani,
Oddęci.
Oddęty dyrektor,
Oddęty główny księgowy,
Oddęci referenci…

Jeden tylko przewodniczący zakładowej rady
Biega po całym zakładzie roztrzęsiony
I blady.
Bo brak mu 2 goździków i 3 tabliczek czekolady.
I pędząc korytarzem pustym, pod nosem mruczy sobie:
"Szlag by to wszystko trafił!
Diabli nadali ten cały Dzień Kobiet"

1969



"Ballada tylko dla panów"


Życie nie tylko prosto mknie,
Ale ma tez krzywizny –
Dzień kobiet, to obchodzi się,
A co jest z dniem Mężczyzny?
Hej nonny no, haj nonny ho,
A co jest z Dniem Mężczyzny?

Ten problem jest jak gęsta mgła,
Gdy jedziesz w samochodzie –
Mężczyzna to już nie wart Dnia?
Mężczyzna Dnia niegodzien?
Hej nonny no, haj nonny ho,
Mężczyzna Dnia niegodzien?

A ja tymczasem, proszę was,
Tak nieraz myślę sobie,
Że gdyby tu nie było nas,
Nie byłoby i kobiet.
Hej nonny no, haj nonny ho,
Nie byłoby i kobiet.

Dziwny jest, proszę panów, świat,
Nie dla nas szczęścia tęcza –
Za ten nasz cały trud i wkład
Nikt Dniem się nam nie odwdzięcza.
Hej nonny no, haj nonny ho,
Nikt Dniem się nam nie odwdzięcza.

Nie opowiadam ja tu bajk,
Do zmyśleń jam ostatni –
Tę sprawę chyba tylko strajk
Pomógłby nam załatwić.
Hej nonny no, haj nonny ho,
Pomógłby nam załatwić.

Na nasze twarze pada cień,
Smutek zniekształca minę –
Jak wam za dużo dać nam Dzień,
To dajcie choć – Godzinę.
Hej nonny no, haj nonny ho,
To dajcie choć – Godzinę.

1968