Użytkownik: jolietjakeblues 20.05.2022 12:20 napisał(a):
Odpowiedź na: Wieś w górach, jeszcze ni... | parilicium Anna Zonová (ur. 1962) - czeska prozaiczka i krytyczka sztuki. Urodziła się w Nižnym Komárniku we wschodniej Słowacji. Z pochodzenia jest Rusinką. Ukończyła budownictwo na Politechnice w Brnie, później pracowała jako kuratorka wystaw i krytyczka. Literacko zadebiutowała w 2001 roku zbiorem opowiadań "Červené botičky". Do tej pory wydała cztery książki, które przyniosły jej nominacje m.in. do nagrody Magnesia Litera oraz Nagrody Josefa Škvoreckiego.

"Leżałam potem sama i ogarnęło mnie przygnębienie. Pewnie także z powodu rozważań o ślubie poprzednich mieszkańców domu, do którego zostałam wypędzona.
»Co robią dziś tamci weselnicy?«, pomyślałam.
»Nie ma co zajmować się głupstwami«, tym razem starałam się uspokoić sama siebie. Zastanawiałam się, jak poradziłby sobie na moim miejscu René. O czym myślałby przed zaśnięciem albo wcześnie rano, leżąc w pościeli po ludziach, którzy stąd odeszli - ręcznie szytej, różowo-białej, z ozdobnymi łatami. Oczywiście wszystko dwa razy wygotowałam. Poszwy co prawda nie były brudne, ale chciałam pozbyć się śladów ciał tych, którzy byli tu przede mną. Lepszą pościel pewnie wzięli ze sobą. Choć może nie, adamaszek jest ciężki, a mogli wziąć najwyżej pięćdziesiąt kilo na osobę, po spakowaniu niezbędnych rzeczy wszedłby tylko jeden, może dwa komplety. Ja nie mogłam zabrać nawet tyle, dlaczego im mieliby pozwolić na więcej? Tak czy inaczej, wolałabym spać we własnym łóżku.
W płóciennych workach zostawili też suszoną dziką różę, na herbatę. Niewiele nam już zostało - ledwie jedna czwarta ostatniego worka - bo parzymy ją bez przerwy. Taki napar pomaga na przeziębienie, a dobrej herbaty i tak tu nie dostanę. W sobotę razem z Rudolfem i Martičką zbieraliśmy świeże owoce dzikiej róży. Obeszliśmy tylko trzy krzaki, a i tak ręce miałam pokłute do krwi. »Jak długo musieli zbierać te trzy worki?«, zastanawiałam się".
(fragment książki)