Pomysł napisania tej książki narodził się przypadkowo. Zajmując się badaniem historii rosyjskich spraw wojennych okresu "klasycznego" ich rozwoju (2. połowa XV – początek XVII w.), w pierwszej kolejności interesowaliśmy się historią rosyjsko-krymskich konfliktów, o tyle od połowy XVI w. na kilka dziesięcioleci szczególnie Krym staje się, jeśli nie najważniejszy, to w każdym razie najbardziej niebezpiecznym wrogiem Państwa Rosyjskiego. Zresztą nawet u szczytu swoich sukcesów Stefan Batory, król młodej Rzeczypospolitej, mógł tylko marzyć o kampanii na Moskwę i jej zniszczeniu. Zaś krymski "car" Dewlet-Girej I dwukrotnie podchodził do Moskwy, w 1571 i 1572 r., a nawet spalił ją doszczętnie w maju 1571 r.

Kolejnym, starym i dziedzicznym wrogiem Państwa Rosyjskiego (jeszcze z czasów Dymitra Dońskiego) było Wielkie Księstwo Litewskie, z którym Moskwa od końca XV w. walczyła regularnie i konsekwentnie dążyła do odzyskania "dziedzictwa Jarosława". Główną "nagrodą" w tej konfrontacji była dominacja w Europie Wschodniej i biorąc pod uwagę te okoliczności w pełni zrozumiały jest ten pogląd, który udał się władzom moskiewskim w tym kierunku polityki zagranicznej...


Witalij Pienskoj (ur. 1969 we Frankfurcie nad Odrą), doktor nauk historycznych, profesor Katedry Filozofii i Teologii na Uniwersytecie Biełgorodzkim. Autor wielu książek i artykułów naukowych dotyczących historii wojskowości. W kręgu jego zainteresowań znajdują się m.in. rewolucja militarna w Zachodniej Europie i jej wpływ na sztukę wojenną Rosji (co stanowiło temat jego dysertacji doktorskiej), jak i zagadnienia poszczególnych kampanii i bitew toczonych przez Rosję, zwłaszcza w XVI wieku. Oprócz historii wojskowości zakres jego studiów obejmuje także zagadnienia związane z historią państwa bizantyńskiego i kontaktów rosyjsko-bizantyjskich. Jest także autorem wielu publikacji naukowych z innych dziedzin nauk historycznych.
W 2016 r. nakładem naszego Wydawnictwa wyszła jego książka "Mołodia 28.VII–3.VIII.1572".


[Inforteditions, 2020]