Wiele słyszałam o tej autorce, głównie, że jest królową islandzkiego kryminału i postanowiłam to sprawdzić. I muszę przyznać, że to prawda. Historia porwała mnie od pierwszych stron, a napięcie towarzyszyło aż do końca książki.

Oto seria morderstw, których ofiarami są dzieci. Morderca informuje o wszystkim, wysyłając zdjęcia ofiar poprzez aplikację Snapchat. Dzieci na nagraniach tuż przed śmiercią są zmuszane do przeprosin. Ale za co muszą przepraszać? Policja rozkłada ręce, nie wiedząc, o co może chodzić i jak złapać mordercę. Mimo, iż nad sprawą pracuje wiele osób, nikt nie jest w stanie przewidzieć jego kolejnego ruchu.

Autorka poruszyła naprawdę trudny temat przemocy w szkole, przemocy psychicznej. To, jaką przykrość dzieci potrafią sprawić koleżance z klasy, nawet w głowie mi się nie mieści. A jeszcze w dzisiejszych czasach, mając dostęp do internetu, wszystko mogą publikować w sieci. To, do czego są zdolne, by tylko upokorzyć drugą osobę, jest dla mnie naprawdę szokiem.
Autorka naprawdę świetnie przedstawiła problem: jak czują się osoby krzywdzone i ile muszą znieść, i zazwyczaj znikąd nie mogą oczekiwać pomocy, bo wiedzą, że jeśli tylko komuś to zgłoszą, będą miały jeszcze większe „piekło”.
Mogłoby się wam wydawać, że może to nie jest temat dla was, bo nigdy nie mieliście z nim do czynienia. Ale czy jesteście pewni, że nie spotka was w przyszłości? Na przykład Waszych dzieci? Oby tak nie było.
Przerażające jest to, że moje bądź Wasze dziecko mogłoby paść ofiarą takich przykrych rzeczy, czy też samo mogłoby wyrządzać w ten sposób komuś krzywdę.

Jest to trzeci tom z serii "Freyja i Huldar", a ja oczywiście nie czytałam wcześniejszych części. Mimo to uważam, że bez problemu można zacząć czytać od 3 tomu.

Ale wracając do samej powieści, jedynym problemem były dla mnie imiona i nazwiska. W pewnym momencie nawet nie starałam się ich czytać - po prostu były dla mnie nie do wypowiedzenia.

Czy polecam tę książkę? Jak najbardziej tak, tak i jeszcze raz tak. Jeśli lubicie czytać kryminały, to koniecznie sięgnijcie po tę pozycję.

[Recenzja w pierwszej kolejności pojawiła się na moim blogu, stronach internetowych księgarń, oraz portalach o tematyce książkowej.]