Ta książka miała być historią młodej kobiety, która ciężko choruje, ale szczęśliwie wyzdrowieje. Tak się nie stało. Gdy Tamara Matzke dowiedziała się o swojej chorobie, miała trzydzieści lat, za sobą kilka lat szczęśliwego związku i pierwsze doświadczenia dziennikarskie, przed sobą rozległe plany. Mimo cierpień i uciążliwej terapii długo wierzyła w zwycięstwo nad chorobą. Rak okazał się silniejszy, Tamara umarła w grudniu 2000 roku. Książka zawiera fragmenty jej pamiętnika, listy do przyjaciół i rodziny oraz wspomnienia męża. Wszystko to składa się na obraz godnej podziwu postawy wobec nieuchronności śmierci.


"Ta książka jest walką z tabu, jakim otacza się choroby".

Jakub Janiszewski, "Dzień Dobry"


"To poruszająca książka o życiu i umieraniu, o miłości i śmierci. (...) Jest to także, chociaż tylko na marginesie, książka o Niemcach i Polakach, którzy mają tak wiele wspólnego, chociaż często utrudniają sobie znalezienie wspólnego języka".

Thomas Urban, "Süddeutsche Zeitung"


"Chociaż ta historia kończy się tragicznie, wydaje się, że Tamara dalej żyje. Wbrew wszystkiemu jest to książka o nadziei i o tym, co w życiu naprawdę ważne".

"Kulturtzeit", 3Sat


[Wydawnictwo W.A.B., 2004]