- Chciałabym pisać własne opowieści.

Znów milknie i ociera oczy rękawem kurtki. Jest zimno. Ale ta cisza jest cudowna. O tak wczesnej porze nawet wrony śpią.

- Kiedy to robiłam, kiedy... Waha się. Dlaczego tak trudno wydobyć to słowo z siebie? Co w nim takiego jest? - Kiedy pisałam, zapomniałam o smutku. Zapomniałam, że powinnam się martwić o przyszłość. Zapomniałam, gdzie jestem. Nie wiedziałam, że tak się może stać. (...)

Wiedziałeś, że tak się może stać? Że można usiąść przed ekranem komputera czy kartką papieru i zmienić świat? Nie na długo, rzeczywistość zawsze koniec końców powraca, ale do tego czasu jest wspaniale. Pod każdym względem. Bo wszystko może być tak, jak chcesz, a ja chcę, żebyś nadal...*

---
* Stephen King, "Billy Summers", przeł. Tomasz Wilusz, wyd. Prószyński i S-ka, 2021, s. 602-603.