Książki z serii "Metoda Edukacyjnego Czytania Ilyi Franka" służą do nauki języka angielskiego przy okazji czytania ciekawych książek w języku oryginalnym z wplecionym dosłownym polskim tłumaczeniem. Metoda polega na specjalnej adaptacji treści w taki sposób że cała zawartość książki jest podzielona na akapity. Najpierw czytamy akapit, z wplecionym polskim tłumaczeniem i niektórymi gramatycznymi i fonetycznymi wyjaśnieniami. Następnie ten sam akapit czytamy już bez tłumaczenia, w oryginalnym języku, czyli "płyniemy bez asekuracji". Właśnie wtedy nasz mózg przyzwyczaja się do rozumienia języka obcego. Całość jest na tyle spójna, że odbiorca ma poczucie czytania książki w oryginale i przyswaja język, znajdując się w naturalnym stanie rozluźnienia i zaciekawienia treścią. U podstaw Metody leżą między innymi założenia Sugestopedii dr. G. Łozanowa, a także prace jego następców i samodzielnych lingwistów, A. Leontieva, G. Kitajgorodskiej. Seria zawiera dzieła klasyków literatury brytyjskiej i amerykańskiej i w ten sposób przybliża czytelnikowi specyfikę anglojęzycznej kultury. Język oryginału nie jest w żaden sposób uproszczony ani skrócony.


Najlepsza sztuka Bernarda Shaw w specjalnym przełożeniu według Metody I. Franka. Profesor dobrej wymowy Higgins zakłada się ze swoim przyjacielem, że w ciągu 6 miesięcy wprowadzi na salony biedną kwiaciarkę Elizę, która marzyła o tym, żeby zostać damą. Profesor uczy dziewczynę zasad pięknej mowy oraz towarzyskiej ogłady, po czym wprowadza Panienkę na salony, no i...? Wygrywa zakład? Czy to już ten szczęśliwy koniec? Nie w przypadku Bernarda Shaw. Ani wyrafinowana już wtedy Panienka Eliza, ani Higgins nie są szczęśliwi. Co ich różni, a co jednoczy? Jaka przyszłość czeka Elizę? Doskonała sztuka. Głębokie i jednocześnie lekkie i radosne emocje.


[NKB Tatsiana Bursevich, 2019]