Książka w znakomity sposób ukazuje przerażającą i tragiczną historię aborcji - jeden z kluczowych aspektów złowieszczej kultury śmierci, obszaru odsłoniętego i ukazanego przez Jana Pawła II jako złowrogie imperium pozostające w stanie walki przeciwko kulturze życia. Ujawnia istotowy przekrój kultury śmierci, której cechą zasadniczą jest nie tyle sam fakt zabijania ludzkiego życia, co legalizacja tego faktu, przejście od traktowania go w kategoriach patologii i zbrodni do uznania go za czyn dopuszczalny.

Poszanowanie prawa do życia nienarodzonego jako prawa człowieka najsłabszego, najbardziej bezbronnego, stanowi najbardziej wyraziste i mocne kryterium autentyczności demokracji. Naruszenie tego prawa do życia powoduje, że nominalna demokracja staje się faktycznie systemem totalitarnym. Autor dowodzi tej prawdy nie tylko w sposób teoretyczny, ale ukazuje ją w perspektywie historycznej, przedstawiając najpierw dramatyczne i wstrząsające wydarzenia w Rosji sowieckiej i hitlerowskich Niemczech, które u zarania swego istnienia wprowadziły dzieciobójstwo. Wolność przybrała tu postać bezbrzeżnej tyranii i absolutystycznej anarchii, decydującej w sposób bezwzględny o prawie człowieka do życia.

Autor przybliża znaną hasłowo, ale niekoniecznie bliżej poznaną historię sprawy Roe vs Wade, która stanowiła przełom w orzeczeniach aborcyjnych najpierw w Stanach Zjednoczonych, a później w całej tak zwanej "demokracji zachodniej". Spojrzenie na dzieje aborcji w Stanach Zjednoczonych, na rozwój klinik Planned Parenthood, pozwala dostrzec obecność aborcji we współczesnej przestrzeni demokracji zachodnich, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę wydarzenia, które rozgrywały się w niektórych krajach Europy Zachodniej, na przykład w Niemczech, i te, które dzisiaj przybierają postać nacisków zmierzających do poszerzenia tzw. "prawa do aborcji" w przestrzeni Unii Europejskiej.


[Wydawnictwo AA, 2022]