Nieczęsto zdarzało mi się czytać biografie czy pamiętniki znanych osób. Niegdyś miałam okazję zapoznać się bliżej z biografią pewnego zbrodniarza, a mianowicie Charlesa Mansona. I muszę przyznać, że to była dobra lektura, choć nie wybitna. Tymczasem do moich rąk dostała się książka o pewnej Żydówce, która nazywała się Roma Ligocka. Sięgnęłam po tę pozycję bez głębszego namysłu...

"Dobre dziecko" to bardzo osobiste wyznanie żydowskiej dziewczynki, która nie miała zbyt wielu krewnych. Wychowywała ją matka, gdyż ojciec zginął w tragicznych okolicznościach. Roma Ligocka opisuje bardzo dokładnie relacje z matką, a także z wujem, który spotykał się z jej matką. Wczesne dzieciństwo opisane przez dziewczynkę jest z pozoru zwyczajne i nieco mdłe. Roma nie miała zbyt wielu przyjaciół, toteż nieraz żyła w swoim zamkniętym świecie. Codzienne życie dziewczynki nieraz bywało nieprzyjemne, a nawet przykre, co widać między innymi w relacjach z matką lub wujem. Jak można zauważyć, codzienność każdego człowieka nie jest usłana różami. Często los rzuca kłody pod nogi i bywa przewrotny. "Dobre dziecko" jest dobrym przykładem na to, iż samo życie może dostarczać różnych wyzwań.

Książka przedstawia codzienne życie żydowskiej dziewczynki w czasach powojennych - od wczesnego dzieciństwa aż po dojrzałe lata. Po przeczytaniu tej książki zauważyłam, iż jest to książka dobra, lecz nie wybitna. Obok historii Żydówki nie sposób przejść obojętnie, lecz niestety zabrakło w tej biografii czegoś, co wzbudziłoby większe emocje. Tematem tej książki jest życie Romy Ligockiej, która musiała dorastać w takim a nie innym środowisku - sposób przedstawienia tej historii mógł być lepiej dopracowany, bardziej uporządkowany. Jednakże biografia ta w pewien sposób skłania do głębszej refleksji - okazuje się, że nawet z pozoru zwyczajne życie może skrywać "drugie dno".

Książka być może nie zapadnie mi głęboko w pamięć, lecz z całą pewnością będę ją dobrze wspominać. Zdecydowanie dla osób interesujących się biografiami lub pamiętnikami. Do przeczytania w kilka dni i do refleksji.

Recenzje opublikowałam również na blogu oraz na innym portalu.