"»Mówiąc ściśle, Fernando Pessoa nie istnieje«. Powiadamia nas o tym Álvaro de Campos, jedna z postaci, które Pessoa wymyślił, aby sobie oszczędzić trudów i niewygód życia. A żeby oszczędzić sobie trudu porządkowania i publikowania najwybitniejszych przykładów swojej prozy, Pessoa wymyślił »Księgę niepokoju«, która, mówiąc ściśle, nigdy nie istniała i nigdy nie będzie mogła zaistnieć. To, co mamy przed sobą, nie jest książką, lecz jej odwrotnością i zaprzeczeniem; jest książką potencjalną, książką w całkowitej ruinie, książką-marzeniem, książką-rozpaczą, antyksiążką poza jakąkolwiek literaturą. To, co znajdujemy na tych stronach, to geniusz Pessoi w szczytowej formie".*

___
* Richard Zenith, "Przedmowa" w: Fernando Pessoa, "Księga niepokoju spisana przez Bernarda Soaresa, pomocnika księgowego w Lizbonie", przeł. Michał Lipszyc, Wydawnictwo Lokator, 2013, s. 7.