Po "Sprawie gminy Ceynowy" oraz "Ławicy ryb" przyszedł czas na wydanie mniejszych form literackich Wandy Brzeskiej poświęconych życiu rybaków i morskiemu żywiołowi. "Syn czarownicy" to zbiór ośmiu opowiadań i liryków z tomiku "U strądu". Wszystkie utwory powstały w latach trzydziestych ubiegłego wieku, kiedy Autorka brała udział w badaniach etnograficznych Pomorza. Te nasycone słownictwem regionalnym kaszubsko-marynistyczne teksty zgromadzono w jednym tomie po raz pierwszy. Dla badaczy kultury i literatury polskiej mogą stanowić istotny materiał źródłowy, a dla Czytelników szansę na odkrycie kolejnej terra incognita w dorobku pisarskim Brzeskiej. Nowela "Syn czarownicy" w 1937 roku zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie ogłoszonym przez redakcję toruńskiej "Teki Pomorskiej". Opowiadanie to, choć chronologicznie wcześniejsze, stanowi niejako epilog powieści "Sprawa gminy Ceynowy".


"Drogą samotną szedł człowiek. […] Wraz z wiatrem, gnającym z północy na południe i on szedł coraz dalej opadającym w doliny pomorzem. Chyba gdzieś pod Kościerzną, pod Chojnicą nie będą go znali, byle daleko od Pucka, byle precz od rodzinnych Rybaków. […] Ludzie mówili o nim, że ma lat sto, a miał ich dziewięćdziesiąt. Ludzie mówili o nim, że umrzeć nie może, bo go ziemia nie chce i morze nie chce przyjąć. Nie chcieli go przyjąć ludzie. Więc skazany był na życie, tak jak inni skazani są na śmierć".

fragment opowiadania "Syn czarownicy"


[Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie oraz Wydawnictwo BiT, 2022]