Unikalne opracowanie dotyczące wczesnego okresu życia największego rosyjskiego malarza dwudziestego wieku. Stanowi ono świadectwo, iż Chagall czerpał inspirację do przypominających marzenia senne, pozornie prymitywnych dzieł prawie wyłącznie ze źródeł ojczystej kultury rosyjskiej. Sceny z powszedniego życia Żydów w Rosji były w większości odtwarzane z pamięci, długo po tym jak artysta opuścił rodzinne miasto Witebsk, najpierw na rzecz elektryzującej, intelektualnej atmosfery St. Petersburga, potem dla paryskiej bohemy lat 20-tych.

Płótna i ryciny ukazują obrazki z codziennej egzystencji sztetlu, żydowskiej wsi lub dzielnicy małego miasteczka, które istniały w przedwojennej Europie Wschodniej.


[Wydawnictwo Olesiejuk, 2005]