Głównym bohaterem jest niejaki Arnie Cunningham. Jest to postać, której charakterystyczną cechą są... pryszcze, które czynią go najbrzydszym w całej szkole. Ponadto jest on bardzo spokojnym, nieszczęśliwym, ugodowym chłopakiem. Ma on tylko jednego kolegę, który zarazem jest jego najlepszym przyjacielem. To właśnie wracając wraz z nim z sezonowej pracy, po raz pierwszy zobaczył Christine. Jej widok wprawił go dosłownie w zachwyt i Arnie doszczętnie stracił dla niej głowę od pierwszego spojrzenia. Jednak nie była to dziewczyna, lecz samochód - plymouth `58. Jego przyjaciel był w stanie ujrzeć w nim (a raczej w niej) jedynie obrzydliwy oraz ohydny pojazd, który w każdej chwili mógł się rozlecieć, przez co nadawał się tylko i wyłącznie na złom. Arnie natychmiast postanowił zakupić ten wóz, nie zwracając uwagi na koszty. Tak więc się stało, a przyznać należy, że dawny właściciel zażądał za Christine o wiele za wysokiej ceny, która mogłaby się wydawać sporym naciągnięciem. Wkrótce stała się ona dla Arniego źródłem szaleńczej obsesji. Wpadał w szał za każdym razem, gdy usłyszał złe o niej słowo. Każdą wolną chwilę poświęcał na jej naprawianie. Nie żałował pieniędzy, których za wiele nie posiadał, na wynajem dla niej garażu. Niestety, nie mógł jej trzymać pod domem z powodu wstydu, którego najedliby się przez to jego rodzice.

W przyszłości jednak niespodziewanie umiera dawny właściciel Christine i od tej pory zaczynają dziać się przerażające rzeczy - samochód zaczyna mścić się na swoich wrogach. Tak jakby zaczyna żyć własnym życiem. Czy uda się przerwać ciąg śmierci?

Kiedy powiem, że książka jest naprawdę warta przeczytania, powiem szczerą prawdę. Ta powieść jest po prostu wspaniała. Może uważam tak tylko dlatego, że jest ona pierwszą książką S. Kinga, którą przeczytałam, ale niewątpliwie jest całkiem interesująca. Przeczytałam ją już rok temu, ale nadal pamiętam szczegóły dotyczące jej fabuły. Sama nie przepadam za samochodami, ale owa szaleńcza pasja, która owładnęła Arnie'em do tego stopnia, że prawie stał się niewolnikiem swojego plymoutha, jest cudowna! Gorąco zachęcam do przeczytania!