Dzisiaj mija 95 lat od śmierci Elizy Orzeszkowej,powieściopisarki, nowelistki, publicystki i działaczki społecznej.
Początkowo związana była ze środowiskiem ziemiańskim, w wieku 22 lat brała czynny udział w Powstaniu Styczniowym (m.in. ukrywała Romualda Traugutta). W 1870 roku osiadła w Grodnie, gdzie prowadziła akcję oświatowo-pedagogiczną. Założyła księgarnię wydawniczą dla popularyzowania myśli pozytywistycznej, za tą działalność została skazana i internowana.

W swojej twórczości poddawała krytyce bezproduktywne życie i obyczaje ziemiaństwa, którym przeciwstawiała mieszczańskie ideały moralne i cywilizacyjne. Walczyła o prawa kobiet, podnosiła problem nieślubnych dzieci. Pisała o nędzy i wyzysku na wsi, ciemnocie i zabobonach, poruszała wiele ważnych problemów.
Największym dziełem Orzeszkowej jest powieść Nad Niemnem.
Eliza Orzeszkowa dwukrotnie była proponowana do Nagrody Nobla (1905,1909).

Zmarła 18 maja 1910 roku w Grodnie, gdzie została pochowana. Miała 69 lat.