To bardzo smutna książka, siegałam po nią z nadzieją na rozrywkę. Otrzymałam dodatkowo jeszcze powód do zadumy...

Bohaterką jest Kazia, wiejska dziewczyna, która zostaję wydana za majętnego mężczyznę z Warszawy. Oboje są przymuszeni do małżeństwa, oboje już na wstępie wyjaśniają sobie pewne sprawy - kochają kogoś innego. Ciężka to sytuacja. Kazia z miłości do ojca godzi się na życie w kłamstwie i bez uczucia, lecz buntuje się przeciwko nienawiści. Nie odpowiada jej także warszawska atmosfera: obłuda, zakłamanie, gonitwa za tanimi ploteczkami, brak prawdziwego zainteresowania człowiekiem... Znajduje swoje miejsce w tym wszystkim, pomaga biedakom i to daje jej chwilowe szczęście.

Książka ta doskonale pokazuje, jak okrutni i bezmyślni moga być ludzie, jak bardzo płytcy i krótkowzroczni. Jestem pewna, ze u osób wrażliwszych wywoła łzy.