Książka moim zdaniem rewelacyjna. Tylko w kilku momentach opadało napięcie i można było zacząć się nudzić, ale skoro przez tyle dni rozbitek żeglował w szalupie po oceanie, to nie znaczy, że przecież zawsze są sztormy i coś się dzieje. I tak naprawdę całe piękno tej książki nie jest w tym, co się dzieje na oceanie czy w szalupie, ale co się dzieje w sercu Pi. Już od pierwszych stron nie mamy wątpliwości - Pi to człowiek niezwykły. Urodził się jako Hindus, ale poznał chrześcijaństwo i islam i zaczął praktykować wszystkie trzy religie równie gorliwie. Niesamowite są opisy jego przeżyć, gdy próbował zrozumieć chrześcijańskiego Boga. Książka jest przez to bardzo głęboka, pełno w niej przemyśleń i ciekawych spostrzeżeń, a mimo to jest pisana z dużą dozą dowcipu, co nie pozwala zasnąć podczas wywodów teologicznych. To, co się dzieje na oceanie jest jedną wielką alegorią. I tak naprawdę chyba od każdego z nas zależy, z kim utożsamimy tygrysa w szalupie. Na kolana rzuca też zakończenie, a konkretniej moment przesłuchiwania rozbitka. Naprawdę, bardzo dobrze napisana książka - od początku do końca.