Aluísio Azevedo (1857 – 1913) to popularny i ceniony przez krytykę pisarz brazylijski nurtu naturalistycznego. „Kariera”, która ukazała się drukiem w 1890 r., wg powszechnej opinii jest najwybitniejszą jego powieścią.

Świat przedstawiony w "Karierze", to świat XIX-wiecznego Rio de Janeiro. Pokazuje miasto na styku dwóch światów – gasnącego feudalizmu z jego niewolnictwem i rodzącego się kapitalizmu, w którym osobnicy pokroju głównego bohatera, sklepikarza Jana Romana, nie wzdragają się przed popełnieniem najohydniejszych czynów, wykorzystaniem najbliższych i życzliwych im osób, by zaspokoić chorobliwą potrzebę "wybicia się", zrobienia kariery i zdobycia bogactwa.

Wydaje mi się, że „Kariera” to doskonały materiał poznawczy, jeśli chodzi o ewolucję społeczeństwa brazylijskiego, natomiast język powieści nie wzbudził we mnie zachwytu.

Powieść ta, wydana w Polsce w 1976 r., w serii „Proza Iberoamerykańska”, może być niecną pułapką dla czytelnika oczekującego kunsztownego, wysmakowanego języka i niezwykłych form. I nie jest w stanie zastąpić finezyjnego stylu wartka akcja.