Od autora:

Książka ta mówi o walkach na Pomorzu Zachodnim i Wschodnim wiosną 1945 roku i tematyczną jej oś stanowią boje 1 Brygady Pancernej imienia Bohaterów Westerplatte oraz — po części — walki 2 Dywizji Piechoty imienia Jana Henryka Dąbrowskiego, w której szeregach wziąłem udział w kampanii pomorskiej. Czołgistów na Pomorzu widywałem w sytuacjach przeróżnych — przeważnie niełatwych — przemysł bowiem przeciwnika stworzył w tym czasie nowe bronie, będące groźną przeciwwagą dla naszej broni pancernej. Po wojnie, już w trakcie trzyletniej pracy nad książką, odbyłem wiele podróży po polach bitew, które prowadziły nas ongiś nad Bałtyk.

I stąd wywodzi się tytuł książki, i stąd jej ton osobisty. Uczestników tych wielkich wydarzeń proszę, by nie marszczyli czoła, jeśli nie znajdą swych nazwisk lub jeśli opis ich czynów nie będzie pełny. Fakty przedstawione w tej książce oraz postacie w niej występujące są rezultatem trudnego nieraz wyboru, którego w literaturze dokumentalnej musimy dokonywać, stosując się do zasad kompozycji i różnicowania napięć. Ale przedstawione tu autentyczne postacie i ich czyny reprezentują długie, bezimienne często, szeregi żołnierskie, ich walkę i cierpienia, które klamrą zwycięstwa spięły pasmo naszych bałtyckich zmagań w drugiej wojnie światowej. Podobnie zrealizowana została moja książka dokumentalna o obronie Westerplatte w roku 1939. Głos tamtych dwudziestu ośmiu był głosem całej załogi.

[Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1973, 440 str., 240x170 mm]