Nadchodzi taki dzień, kiedy każdy z nas zaczyna się zastanawiać nad swoim życiem, prędzej czy później zaczyna stawiać sobie pytania: Kim właściwie jestem? Po co żyję? Co się ze mną stanie, gdy umrę? Lęk przed śmiercią – jako czymś nieznanym, ciągle nas porusza. Jedni szukają odpowiedzi, inni starają się zamknąć we własnej wierze, by nie dopuścić do siebie iskry zwątpienia. Ale jakąkolwiek podążamy ścieżką, cokolwiek myślimy, co robimy i w co wierzymy, śmierć niezmiennie jest częścią naszego życia.

„Poza czas i nieśmiertelność…” to opowieść psychiatry o jednej z jego pacjentek, która całkowicie zmieniła jego pogląd na temat życia i śmierci. Pacjentką tą była Katarzyna – pełna fobii i lęków młoda kobieta, której zastosowana w ostateczności hipnoza pomogła wyzdrowieć. To właśnie w poprzednich wcieleniach odnalazła ona przyczynę swojego bólu.

Niezwykle cenną wskazówką dla każdego z nas (niezależnie od tego, co tak naprawdę każdy z nas myśli) są wypowiedzi Mistrzów, którzy medialnie kontaktują się z lekarzem i zdradzają prawdziwy sens istnienia. Ta książka może być dla niektórych kolejną próbą udowodnienia reinkarnacji, ale cokolwiek się sądzi – można zajrzeć do niej i przekonać się, że „…wszystko przychodzi, kiedy przyjść musi. Życia nie można przyspieszać, nie może toczyć się wedle ustalonego planu, jak chciałoby wielu ludzi. Musimy przyjąć to, co przychodzi do nas w określonym czasie, i nie domagać się więcej. Bowiem życie się nie kończy i dlatego my nigdy nie umieramy, i nigdy się naprawdę nie urodziliśmy. Po prostu przechodzimy różne fazy. Nie ma końca. Ludzkie istoty mają wiele wymiarów. Ale czas nie jest taki, jak my go pojmujemy, on się zawiera w lekcjach, których trzeba się nauczyć”(*).

Polecam tę pozycję – bo pozwala czytelnikowi odpowiedzieć sobie na wiele pytań.

---
(*) Brian L. Weiss: "Poza czas i nieśmiertelność", Wydawnictwo LIMBUS, Bydgoszcz 1993, tł. Irena Doleżal-Nowicka, str. 114