Kto był większym uczonym: Newton czy Einstein? Kopernik czy Darwin? Badacze dziejów nauki nie stawiają takich pytań. Gdyby jednak musieli na nie odpowiadać, większość stwierdziłaby prawdopodobnie, że osiągnięcia naukowców różnych epok i rozmaitych specjalności są nieporównywalne, w związku z czym ustalanie hierarchii naukowych geniuszy jest zadaniem karkołomnym. Karkołomnym - to prawda. Ale czy bezsensownym? Książka Johna Simmonsa dowodzi, że jest wręcz przeciwnie. Zestawiając listę 100 najwybitniejszych uczonych wszech czasów, umożliwia nam spojrzenie na różne dziedziny ludzkiej wiedzy - takie jak astronomia, matematyka, fizyka, chemia, biologia, medycyna, psychologia, antropologia - jako na części składowe jednej Nauki, rozwijającej się od czasów Archimedesa do dziś. Hierarchiczny porządek omawianych postaci może oczywiście w poszczególnych wypadkach być kwestionowany. Trzeba jednak pamiętać, że kryteria, jakimi posługiwał się ustalający ową hierarchię autor (a także doradzający mu specjaliści), odzwierciedlają pewien aktualny stan wyobrażeń na temat celów i zadań ludzkiej wiedzy, te zaś nie są historycznie niezmienne. Nauka - jedna, choć różnorodna, wciąż ta sama, a równocześnie zmieniająca się - jest główną bohaterką tej pasjonującej książki.

[Świat Książki, 1997]