Użytkownik: dzony 26.09.2005 11:37 napisał(a):
Odpowiedź na: Parabola dziejów ludzkośc... | Pawel_G Mój poprzednik napisał, że utwór ma pesymistyczną wymowę, przy czym wysnuł wniosek z tego filozoficznego, oryginalnego i mądrego dzieła, iż życie jest niczym innym niż czekaniem. Ocenił sztukę na rewelacyjną... Dla mnie stałaby się taką, gdyby dwóch bohaterów było "nawiedzonych" przez większą ilość postaci ubocznych, niezależnych. Życie, idąc za Heraklitem, niesie z sobą wiele zdarzeń, a każde jest inne, każde "kusi" nas do działania. Samo czekanie jest tak naprawdę cofaniem się, spadaniem. Utwór byłby dobry, gdyby uświadomił bohaterom ile szans zmarnowali, by samemu wyruszyć na spotkanie Godotowi. Być może Godot przyszedł, ale nie został rozpoznany? Tego nie wiemy, bo autor pokazuje nam bezczynne czekanie, wegetację i kończy bezsensowną śmiercią: Godot nie nadszedł, a sztuka się urywa. Bez sensu (to moja wyłącznie prywatna opinia). Odniosłem wrażenie, że chłop po prostu miał chwilową depresję, jakiś rodzaj załamania, zniechęcenia do czynu. Pesymizm może być rewelacyjny, gdy uświadamia czytelnikowi, że nie jest drogą prowadzącą do niczego dobrego. Ale to nie reguła, bo można przeczytać też dzieła tzw. optymistów, których teorie doprowadziły do wojen światowych...

Użytkownik: asienkaaa 10.02.2010 23:39 napisał(a):
Odpowiedź na: Mój poprzednik napisał, ż... | dzony polecam odczytywac ten dramat kierując się nurtem egzystencjalizmu :)