W ponurą grudniową noc czasów pierestrojki na ulicach Moskwy pojawia się zaprzężona w szóstkę koni srebrna kareta ze stangretem bez twarzy, z forysiami Murzynami. A w karecie, dziwnie przypominającej swym wnętrzem mieszkanie na ulicy Sadowej, nasi starzy znajomi: Woland, Korowjow, Behemot, Asasello, Hella... Do karety zaproszony zostaje Jakuszkin, pisarz, którego powieści nikt nie chce wydać. Za namową Wolanda pali wszystkie egzemplarze swego rękopisu, Woland zaś powołuje do życia postać z powieści Jakuszkina - doświadczalnego królika Kuzię, którego ukąszenie skłania ukąszonych do wyznawania grzechów i składania samokrytyki.

Miejscami pastisz, miejscami próba odpowiedzi na postawione przez Bułhakowa problemy, powieść Ruczinskiego jest bezlitosną satyrą na Rosję okresu przemian.

[Książnica, 2005]