Krzysztof Mroziewicz o książce napisał: "Napisano do tej pory na całym świecie kilkaset, jeśli nie kilka tysięcy podręczników, które noszą tytuł "Historia Indii". Ich zaletą i wadą zarazem jest tendencja do uwzględniania wszystkiego, co na ten temat napisano zarówno w Indiach, jak i poza nimi. Do opisu wydarzeń historycznych wykorzystywany jest - zgodnie z koncepcjami obowiązującymi w Europie - czas linearny.

"Ćakra" konsultuje jedynie źródła indyjskie, a zatem nie można jej nazwać książką europocentryczną. Ponadto zakłada, że historię kraju trzeba pisać w zgodzie z koncepcją czasu, jaka tam obowiązuje. A w Indiach mamy czas nie linearny, lecz kołowy. I tak pisana jest moja książka. Nie jest to podręcznik, lecz tzw. książka ambasadorska. Ambasadorowie - poza szyfrowanymi depeszami - piszą czasem także książki, które mają dowieść, że pracowali w kraju, którego przeszłość starają się poznać i zrozumieć".

[Branta, 2005]