Jedno z najlepszych i zarazem najbardziej pomysłowych dzieł Kazimierza Brandysa. W listach ojców do synów i synów do ojców, pisanych między 1770 a 1970 rokiem, autor opowiada dwieście lat z dziejów rodziny Zabierskich. Barwne perypetie bohaterów od czasu rozbiorów, przez czasy napoleońskie, romantyzm i obie wojny światowe, po współczesność, układają się w pasjonującą historię Polski i Polaków. Dramatyczne, zabawne i pikantne epizody z życia naszych protoplastów z czasem zmieniają sens. Bywa, że to, czego wstydzili się dziadowie, staje się powodem do dumy ich wnuków. Pełne anegdot i przygód listy pisane są w tylu stylach i konwencjach, ile epok i nadawców, ale zawsze jest w nich miejsce na szerszą i mądrą refleksję nad światem.

[Świat Książki, 2005]