W "Młynach bożych" próbowałem przedstawić w syntetycznym skrócie przemiany, które zaszły w dwóch pokoleniach. Wyznacznikami owych przemian były dwie wielkie katastrofy światowe, które na naszych oczach zamknęły dawną, dziewiętnastowieczną epokę i otworzyły nową. Obecnie "Młyny" mielą intensywniej i dokładniej niż dawniej, ale zmienione zostały mechanizmy. Są one teraz o wiele bardziej precyzyjne i skuteczniejsze niż dawniej. Oby tylko nie przyniosły skutków bardziej katastrofalnych. A to, że są bardziej precyzyjne niż dawniejsze, jest o tyle ciekawe, że świat nigdy nie stoi w miejscu i stać nie może. Ludzie zawsze narzekają na wszystko, co nowe, jednak muszą uznać nowości, na tym polega ich znaczenie i wartość, że są nowe. Z myślą o tym po "Młynach bożych" napisałem następny cykl - "Mechanizmy", na który złożyły się dwa tomy: "Piekło nie zna snu" i "Zatrzaśnięcie bram". Obecnie opracowuję nowy cykl "Projekcje", również trzytomowy. W sumie więc będą trzy cykle stanowiące łączną całość. Jeden z krytyków powiedział, że ściśle rzecz biorąc, prawie całą moją twórczość należy zaliczyć do "Młynów bożych", nawet niektóre opowiadania z tomu "Całowanie Ziemi", a już z całą pewnością obie osobno napisane książki - "Dzwony Piekieł" oraz "Totenhorn". I chyba z tą wypowiedzią należy się zgodzić.
K.T.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1978.]