"Wodna zieleń" to historia dzieciństwa i wczesnej młodości Marisy Madieri, kronika jej rodziny, w formie luźnych zapisków dziennika, wpisana w historię włoskich "ziem wschodnich" po ostatniej wojnie. Dziennik, obejmujący lata 1981–1984, dotyczy również bieżących wydarzeń w życiu pisarki; opowiedziane prosto i szczerze, wzruszają i skłaniają czytelnika do refleksji.

"O mojej matce myślę coraz częściej i intensywniej […] Widzę ją w różnych momentach jej życia, w obrazach oderwanych jedne od drugich. Raz pojawia się młoda na via Angheben, z falującymi czarnymi włosami, zielonymi oczyma, zawsze trochę zatroskana i zalękniona, że nie stanie na wysokości zadania; to znów widzę ją w Trieście, w obozie dla uciekinierów w Silosie, przytłoczoną kłopotami, biedą, despotyzmem mojej babki, brakiem domu, (…) innym razem pamiętam ją siwą, z łagodnym spojrzeniem, w ostatnich latach jej życia na via Piccardi, ponownie w prawdziwym domu, wreszcie pogodniejszą mimo nowych trosk, zadowoloną, że obie córki skończyły studia i będą niezależne, nie tak jak ona. Została mi odebrana zbyt wcześnie, właśnie wtedy, kiedy mogłam zacząć zwracać jej to, co dotąd jedynie brałam”.

[Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 2004]