No cóż... Trochę się przeliczyłam. Książka, na którą bardzo długo czatowałam, której szukałam w kilku bibliotekach, bo bardzo chciałam ją przeczytać. Gdy ją znalazłam, byłam taka szczęśliwa, że hej! Od razu się dobrałam do knigi, oczekując jakiegoś wielkiego "gnoju", a tu?

Czytając to, co jest na okładce, pomyślałam, że będzie to zapierająca dech w piersiach powieść. Nie, żebym była osobą pragnącą przemocy czy krwi. Właśnie dlatego nadałam taki tytuł tej recenzji: myślałam, że będzie hardcore...

Książka jest naciągana. Te ponad 200 stron jest praktycznie o niczym. Podobnie nie doszukałam się żadnych głębszych refleksji. Liczyłam tylko strony, aby jak najszybciej skończyć. Jednym słowem: przemęczyłam. Oczekiwałam jakiegoś super-extra-bombowego dzieła.... jednak przyjmuję możliwość, że po prostu nie zrozumiałam książki.

To moja pierwsza książka Kuczoka, może i nie mam obrazu stylu, jakim ten pan stara się pisać. Ta książka jednak do mnie nie dotarła, nie pozostawiła tej ważnej zadry, którą uważam, że powinna pozostawić. Ja nie polecam.