Akcja zaczyna się w klinice psychiatrycznej (notabene Somoza jest z wykształcenia psychiatrą) i przez resztę książki można odnieść wrażenie, że się z tej kliniki nie wychodzi. Bohaterowie nakreśleni stylem obcej historii choroby, a jak wiadomo losy cudzych schorzeń nie należą do najbardziej poczytnych.

Powieść kojarzy się z modnym ostatnio sposobem konstruowania scenariuszy fimowych, polegającym na prowadzeniu widza przez tajemniczy, niedopowiedziany świat ku ostatecznemu rozwiązaniu wątpliwości. Zmyślne zakończenie tłumaczy wszystkie niedociągnięcia i niespójności fabuły, nie wyjaśnia jednak jednej ważnej rzeczy - po co?

Zalecana w przypadkach bezsenności i nadpobudliwości nerwowej.