Studia są częścią życia, które sprawiają najwięcej radości; to okres młodzieńczego buntu i pierwszy krok w dorosłe życie. W chwili, kiedy chodzi się na wykłady i uczestniczy w życiu towarzyskim. Przyszłość wydaje się świetlana...

Tymczasem kolejne 25 lat po opuszczeniu Harvardu nie są tak piękne, jak wydawało się to bohaterom powieści. Spotykają na swojej drodze wiele przeciwieństw losu. Mimo że przygotowywali się w najlepszej uczelni w USA i zrealizowali większość swoich marzeń, nie czują się szczęśliwi.

Książka jest świetna, pisana prostym, przystępnym językiem. Jedynie czasem można pogubić się z chronologią niektórych wydarzeń (najlepiej jest, jeśli ktoś zna dokładne daty wydarzeń na świecie i śledzi daty wpisów Eliota do pamiętnika). Pokazuje życie pięciu różnych osób w najważniejszych dla nich momentach.

Powieść w pewnym stopniu przestraszyła mnie. Zobaczyłam, jak mogą potoczyć się losy studentów, do których grona kiedyś sama przystąpię. Nie wiem, co mnie czeka po skończeniu studiów i boję się trochę, czy przypadkiem nie potoczy się podobnie jak życie któregoś z bohaterów.