Ward Ruyslinck, wybitny pisarz flamandzki, urodził się w 1929 w Antwerpii. Zadebiutował w r. 1951 tomikiem poetyckim "De citer van Tijl".

Jego pierwszym utworem prozą była nowela "De ontaarde slapers" (Bez przebudzenia) (1975). Przedstawił w niej autor dzieje dwojga ludzi, których przeżycia wojenne wytrąciły raz na zawsze z toku normalnego życia, uczyniły istotami psychicznie kalekimi. Opowieść ta utrzymana jest w tonie rzeczowej, beznamiętnej relacji, ostro kontrastującej z wewnętrznym dramatem bohaterów, i stanowi jedno z najmocniejszych w całej literaturze współczesnej oskarżeń wojny.

Ruyslinck jest również autorem powieści "Wierrook en tranen" (Kadzidło i łzy) (1958), "Het dal van Hinnom" (Gehenna) (1961) i wydanego w języku polskim "Rezerwatu" (Het reservaat), utworu, którego problemem centralnym, podobnie jak całej twórczości Ruyslincka, jest niepokój o losy ludzkości wobec zaniku wartości moralnych i dehumanizacji współczesnego świata.

[PIW, 1975]