Mało jest zagadnień tak ważnych w odniesieniu do okresu Polski Ludowej, jak kwestia cenzury. W końcu przez tę instytucję przechodziło każde słowo drukowane - z naklejkami na marmoladę włącznie. Samo istnienie cenzury - nawet jeszcze bez jej ingerencji - przesądzało o kształcie wielu tekstów, a nawet skłaniało autorów do rezygnacji z różnych tematów. Miliony okaleczonych dzieł pozostaną najtrwalszą spuścizną komunistycznego czterdziestopięciolecia.

Normy, protokoły i sprawozdania cenzury są w pracy punktem wyjścia do rozważań szerszych: o roli cenzury w państwie totalitarnym i autorytarnym, o stosunkach z politycznym zleceniodawcą (PZPR) i organami władzy państwowej, o rozziewie między Urzędem a autorami.

[Trio, 2001]