Ważkim nurtem pisarstwa Amosa Oza są eseje, w których zawarł on swoje szczególne doświadczenie: wielokulturowe dziedzictwo, młodość wpisaną w pionierską budowę państwa Izrael, czas wojny i czas dramatycznie trudnych prób ułożenia stosunków palestyńsko-izraelskich. Dotkliwe problemy naszych czasów, opisywane zazwyczaj językiem polityki, przesączone przez pryzmat wrażliwości pisarza humanisty nabierają innego wymiaru - diagnoza jest wnikliwsza, a wymiar etyczny i ludzki - bardziej wymowny.

Wybór kilkunastu esejów, pochodzących z kilku zbiorów oraz publikacji zamieszczanych w prasie światowej - choć pisane w różnych okresach, nie tracą na aktualności, uwypuklając zarazem to, co w eseistyce Amosa Oza jest „gorące” i ważne.

[Prószyński i S-ka, 2004]