"Człowiek, który śpi", trzecia powieść Pereca, która spowodowała jego przyjęcie do OuLiPo, także posiłkuje się autobiograficznym epizodem z życia pisarza. Jest zapisem - na wpół onirycznym, na wpół realistycznym - blisko rocznej depresji człowieka, który usuwa się na margines, zajmuje pozycję outsidera. Zapisem szczególnym, gdyż własne doświadczenie opowiada autor cudzymi słowami, posługując się kryptocytatami z całej literatury światowej. Znajdziemy tu zdania z Melville'a, Kafki czy Joyce'a, z Dantego, Manna czy Prousta.

Na podstawie swojej powieści Georges Perec nakręcił w 1973 roku film, który odtwarza topografię paryskich wędrówek tytułowego bohatera.

[Prószyński i S-ka, 2003]