Dojrzała relacja na temat otaczającej nas globalizacji i jej zagrożeń. Pisarz odchodzi od akcji, dialogów na rzecz sprawozdań z zasłyszanych i zaobserwowanych przez siebie faktów. Skrótowość i epizodyczność tekstu świadczy o wyjściu w stronę czytelnika, który ma sam wyrabiać sobie zdanie o świecie. Kapuściński nie podaje gotowych recept, jak uzdrowić naszą planetę i jej zagubionych mieszkańców. Wymaga od odbiorcy aktywnej postawy myśliciela, który zdobędzie się na własne wnioski i będzie dalej samodzielnie poszukiwał wiedzy na temat kondycji współczesnego społeczeństwa.