Chcąc cokolwiek napisać na temat tej pozycji literackiej, trzeba najpierw odpowiedzieć sobie na pytanie: Cóż można powiedzieć o książce, która wywołuje w człowieku najgłębiej skrywane tęsknoty? Chyba niewiele, gdyż niektórych uczuć nie jest w stanie zastąpić nawet najbardziej precyzyjne słowo.

Tak naprawdę trudno jest stwierdzić, co powoduje, że książkę tę czyta się jednym tchem, niemalże zupełnie przenosząc się w świat wspomnień autora, dotyczących jego wędrówek po górach i członkostwa w PTTK. Czy jest to spowodowane niezwykłą lekkością przekazu, czy też własnymi doświadczeniami samego czytelnika z górami, które podczas lektury same przychodzą na myśl – nie wiadomo. Jedno jest pewne – kto pokochał to jedno z najbardziej tajemniczych miejsc na świecie, jakim są góry, pokocha również i tę książkę.

Przenosząc się w świat wspomnień autora - nie tylko wspomnień samych gór, ale także i refleksji z nimi związanych, nie tylko wspomnień miejsca, ale i ludzi, którzy wpływali na obecną popularność górskich wędrówek – przenosimy się w świat bardzo odległy od zwykłej fikcji literackiej. Tym bardziej że mamy świadomość, iż ten świat istnieje naprawdę.