To już druga opowieść przedstawiciela rasy europejskiej krótkowłosej, kota Francisa. Opowieść, która zaczyna się nad wyraz tragicznie, bowiem Francis zmuszony jest do opuszczenia swojego Otwieracza Puszek, Gustawa. Powody podjęcia tak trudnej decyzji są bardzo istotne, jednak kobiecie nie przystoi o nich wspominać.

Francis wyrusza na spotkanie swego losu w pewną bardzo burzliwą i deszczową noc. Dalsze wypadki następują równie gwałtownie. Francis musi zmierzyć się z labiryntem miejskiej kanalizacji, szczurami wielkości kotów, psami owianymi krwawą legendą, ale ostatecznie osiąga swój cel: sielską, spokojną wieś, mlekiem i myszą płynącą.

I tu groza dopiero się zaczyna, bo przecież marzenia rzadko spełniają się w takiej postaci, jak byśmy tego sobie życzyli.

Książka ta spełnia wszelkie wymogi kryminału: popełniona została zbrodnia, mamy kilku potencjalnych sprawców, pojawia się wątek miłosny, znajdą tu coś dla siebie ekolodzy, filozofowie i osoby zainteresowane zjawiskami paranormalnymi. Przede wszystkim jednak elementem wyróżniającym tę książkę na tle wszystkich innych kryminałów jest jej główny bohater, Francis, kot o błyskotliwej inteligencji, żyłce detektywistycznej i ciętym języku, który sprawia, że czytelnik, w 90 procentach zapewne przedstawiciel Homo sapiens, zaczyna inaczej spoglądać na siebie i swój gatunek.