Kilkunastoletni Marcel przybywa do Doliny Światła, gdzie w pobliżu ruin buddyjskiego klasztoru, znajduje się dziecięce sanatorium. Tu pod opieka doktora Jaeala leczy się z ciężkiej anemii. Tu również znajduje przyjaciół, spotyka prawdziwą miłość, próbuje rozszyfrować zagadkę tajemniczego Białego Lamy, którego postać unosi się nad ruinami i pilnuje ukrytego skarbu. Młodzi pacjenci przeżywają różne dramaty. Marcel na przykład pragnie wierzyć w szlachetność i uczciwość ojca, mimo że wszystko zdaje się temu przeczyć.

To wspaniała powieść dla młodzieży, poruszająca bardzo ważne i trudne problemy. Mówi się w niej o sensie życia, o śmierci, miłości i przyjaźni, lojalności i zaufaniu oraz o władzy. Pod przykrywką demokratycznej samorządności w sanatorium panuje bowiem despotyzm oparty na donosicielstwie, pomówieniach i prowokacji. Walka z nimi jest wyzwaniem dla Marcela i jego przyjaciół.

Wątek realistyczny splata się z fantastycznym, tworząc niepowtarzalny klimat powieści. Samo sanatorium - miejsce azylu, odosobnienia - rządzące się własnymi prawami, stanowi pretekst do refleksji nad sensem życia oraz potężnej i destrukcyjnej roli władzy. Mimowolnie nasuwają się skojarzenia ze stanem wojennym.


[Wydawnictwo Philips Wilson, 2003]