Nathaniela już nie ma. Jest John Mandrake, jeden z faworytów premiera, asystent ministra spraw wewnętrznych. Przesiąknięty fałszem i chorymi ambicjami świat magów mu nie sprzyja. „Kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać tak jak one”. Dlatego John skrywa swoją prawdziwą twarz za maską uprzejmości i udawanego szacunku. Polecone mu zadanie wytropienia ruchu oporu okazuje się trudniejsze, niż podejrzewał. Nieznana siła uderza, rujnując i siejąc zamęt. O te zniszczenia także oskarżani są rebelianci, ale czy słusznie?

Historię poznajemy z trzech punktów widzenia. Dowiadujemy się więcej o przeszłości Kitty i powodach, dla których przystąpiła do ruchu oporu. Śledzimy karierę młodego Mandrake’a. Za to jego przekorny dżin jak zwykle serwuje nam mnóstwo wrażeń, nie stroniąc od wyczerpujących przypisów i swoich charakterystycznych, zjadliwych żartów. Po połączeniu w całość daje nam to klimatyczną książkę pełną zwrotów akcji, a jednocześnie - inteligentną i zmuszającą do refleksji. Magowie niewolący dżiny, plebejusze pełni zapału, ale pozbawieni możliwości, by obalić rządzących. Odwieczny konflikt ludzi i ponadnaturalnych bytów, który znajdzie swoje rozwiązanie w następnej części trylogii albo - w ogóle go nie znajdzie. Bo czy jest możliwe pogodzenie tak sprzecznych interesów, radykalne zmiany w systemie, który obowiązuje od setek, ba, tysięcy lat? Mam nadzieję, że niebawem poznamy odpowiedź.

Polecam tę książkę wszystkim, nie tylko młodzieży. Także dorośli, jeśli tylko zdołają pojąć istotę świata stworzonego przez pana Strouda, nie będą się mogli oderwać od lektury.