Tytułowa ladacznica to dwudziestoośmioletnia Adèle, dziennikarka zajmująca się tematyką religijną. Jest wyzwoloną, atrakcyjną i kochającą życie kobietą. W wieku piętnastu lat, wraz z najbliższą przyjaciółką, a obecnie zakonnicą, ślubowała zostać świętą; aktualnie ma męża, dwóch synków i... dwóch kochanków. Wygląda na to, że zrezygnowała z młodzieńczych decyzji; jednak po głębszym wniknięciu w jej skomplikowany świat okazuje się, że nic nie jest takie proste ani oczywiste. Adèle nieustannie stara się wypełnić wobec siebie boski plan. Nadrzędnymi wartościami w jej życiu są miłość, prawda i pokora, a żeby dostąpić tej ostatniej cnoty, Adèle gotowa jest przyjąć na siebie całe pasmo upokorzeń. Jej relacje z mężem, alkoholikiem i brutalem, oraz z cynicznymi kochankami stają się dla młodej kobiety bolesną Pasją, którą gotowa jest przeżyć do końca na wzór Męki Pańskiej. Jej introspekcje mogą budzić opór i niezgodę czytelnika, ale jedno jest pewne - Adèle to ogromnie wyrazista, żywa i prawdziwa postać. W "Ladacznicy" mamy sporą dawkę skandalizującej na miarę dzisiejszych czasów obyczajowości; a jednak kręta duchowa droga bohaterki jest pewnego rodzaju symbolem. Adèle, poprzez swoją pasję, osiąga duchową przemianę.

[Muza, 2006]