"Ludzkie dzieci" to sensacyjna, trzymająca w napięciu i porażająca swoją prawdą powieść o ludzkim losie, doskonała jak każda powieść P.D. James.

Rok Omega nastał z dramatyczną nagłością i został przyjęty z niedowierzaniem. Zdawało się, że ludzkość niemal z dnia na dzień utraciła zdolność prokreacji. Omegą nazwano rok 1995, w którym urodziło się ostatnie dziecko na Ziemi.

Dwadzieścia pięć lat później liczba ludności świata drastycznie maleje, a wiele krajów pogrąża się w anarchii. Xan Lyppiatt, charyzmatyczny zarządca Anglii, kieruje życiem kraju pewną ręką. Pomimo nieuchronnie zbliżającego się końca ludzkości, codzienne życie na pozór toczy się zwyczajnie. Na pewno? Theo Faron po prostu nie chce tego wiedzieć. Samotny nauczyciel akademicki, swego czasu będący doradcą Xana, pragnie w spokoju cieszyć się pozostałymi mu radościami. Pewnego dnia spotyka młodą kobietę, Julian, która opowiada mu o niewielkiej grupie radykałów planujących obalenie absolutnej władzy zarządcy. Niechętnie angażując się w walkę grupy, coraz bardziej zainteresowany tajemniczą Julian, Theo podejmuje działania, które nieodwracalnie zmienią jego życie i wciągną go w splot niewyobrażalnie koszmarnych zdarzeń. Dowiadując się o kobiecie, która jako pierwsza od prawie 20 lat jest w ciąży, wraz z Julian wywozi ją, by uchronić przed atakami grup anarchistycznych i przywrócić światu nadzieję.

[Wydawnictwo Mag, 2006]