rozdział 7.
rok 1 miesiąc 4.


od: markus_steiner@baukonzern.com.at
do: aneta_kaminska@poczta.onet.pl


1.
(brak nowych wiadomości)

2.
wracam do
austria we wtorek i nie mam
czasu
ale o maj jestem w warszawie i pisze
e-mail kiedy mamy
lekcja

3.
(brak nowych wiadomości)

4.
mialem
duzo pracy wiesz pracy
jest bardzo
wazny dla mnie dlatego jestem szczur wiem wiem pisze
e-maili jest najwazniejsze

5.
(brak nowych wiadomości)

6.
bylem
w
warszawie
ale mialem duzo pracy masz racje milo
jest wracac do polsce warszawa jest najpiekniejszy
miasto i kobiety są najlepszy co
slychac hope everything
is
ok

7.
dlaczego nie piszesz e-mail do mnie masz
duzo pracy

***
encyklopedia multimedialna w prezencie
[http://www.e-mail.onet.pl]


Taki stan, kiedy już się obojętnieje, drętwieje, kiedy nie ma słów, kiedy wpatruje się bezmyślnie w monitor i czyta po raz setny, nieważne już, maila czy adres mailowy.

Albo przeciwnie: przetrząsa się cały internet w poszukiwaniu śladów obecności kogoś (kogo i tak tam nie ma), czyta się w kółko te same zdania, bo może za którymś razem będą znaczyć coś innego, może coś przeoczyliśmy, może źle je interpretujemy. I wszystko wtedy jest ważne, wszystko może zawierać jakiś znak: i godzina wysłania, i dołączone reklamy, i literówki.

Kiedy pocztę się sprawdza co kilka minut, a informacja: brak nowych wiadomości jest jak nóż w serce, za każdym razem. Otrzymane maile też.

Wszystko się zmienia. Dochodzą nowi bohaterowie: aneta_kaminska(@poczta.onet.pl) i markus_steiner(@baukonzern.com.at), może dochodzą, może podmieniają Anetę i anetę oraz Markusa i markusa. Dochodzą nowe przestrzenie i nowe języki. Wszystko się staje trudniejsze.