Książka Sergiusza Piaseckiego jest wymyślonym i zapisanym przez autora dziennikiem porucznika Michaiła Zubowa, tytułowego oficera Armii Czerwonej. Dziennik rozpoczyna się 22 września 1939 r., czyli pięć dni po rozpoczęciu przez wojska radzieckie działań przeciwko państwu polskiemu i jest relacją jego "przygód" na Wileńszczyźnie. Jest także próbą przybliżenia, w jaki sposób może myśleć niewykształcony, indoktrynowany przez całe życie człowiek, któremu propaganda komunistyczna wbijała do głowy idiotyzmy o polskim kapitalizmie i ucisku mas pracujących w zachodniej Europie i Ameryce.

Zderzenie jego wyobrażeń o Polsce z samą Polską jest zabawne, do czasu gdy uświadomimy sobie, jakim robotem jest Zubow i jak bardzo został "zaprogramowany". Książka wstrząsająca, choć utrzymana w tonacji satyrycznej. Ostatnie strony wzbudziły moje żywe emocje, a samą lekturę zakończyłem mrucząc pod nosem tylko jedno słowo: "Skurwysyn!".

Naprawdę polecam.