Nazwisko Terakowska już kilka razy przewijało się na grupie, więc postanowiłem zobaczyć kto zacz i jak pisze. W powiatowej bibliotece natknąłem się na dosyć starą (1983) książkę pani Doroty pt. "Próba generalna" wydaną w serii "reportaż publicystyka" nakładem Wydawnictwa Literackiego.

Jest to zbiór reportaży, pisanych końcem lat 70. i początkiem 80, opisujących pojedyncze osoby bądź grupy osób wpisane w PZPR-owską rzeczywistość tamtych właśnie lat. Mimo delikatnej agitki i szczypty politykowania, autorka skupia się jednak na człowieku i jego zmaganiach z życiem, ustrojem, zwierzchnikami, rodziną. Pisze językiem poetyckim, ale łatwym w odbiorze. Opisuje wydarzenia banalne, ale w sposób niebanalny i interesujący. W reportażach znajduje się powtórki, czasem zazgrzyta człowiek z niechęcią, czasem pokiwa głową mówiąc pod nosem: "tak właśnie było" i czyta dalej.

Szczególnie polecam reportaż "Zaproszenie do tańca" opowiadający o losach prof. Mariana Wieczystego - nauczyciela tańca właśnie. Wszystko to IMHO oczywiście ;)).