"Rakiem", błyskotliwe eseje jednego z najbardziej rozpoznawalnych współczesnych myślicieli i krytyków kultury, opisują polityczne, obyczajowe i kulturowe przemiany naszego świata w epoce globalizacji. Głównym tematem zbioru złożonego z felietonów i komentarzy publikowanych począwszy od 2000 roku jest regres cywilizacyjny, ogarniający zdaniem Eco nie tylko Włochy pod rządami Berlusconiego i populistycznych mediów, ale całą kulturę Zachodu. Żyjemy przecież w czasach, kiedy odżywa idea krucjat, na nowo podważa się teorię ewolucji, znów zaczęły się wielkie wędrówki barbarzyńców, wracają stare lęki.

Z właściwą sobie bezlitosną przenikliwością i złośliwością autor wskazuje i analizuje kolejne niepokojące objawy regresu: powszechną ignorancję, za sprawą której walczymy z wrogami, których nie znamy, obskurantyzm w Kościele katolickim, nowoczesne zabobony, każące wierzyć w alchemię i templariuszy, nowe formy rasizmu.

Ironia i dystans, ale i tradycyjne we Włoszech polityczne zaangażowanie intelektualisty, pozwalają Umberto Eco ostrzegać przed nowymi niebezpieczeństwami kryjącymi się w populistycznych tendencjach epoki mediów. Bo to, że nasza współczesna kultura kręci się w kółko (czy jak chcą inni zjada własny ogon) jest, zdaniem Eco, wiadome od dawna. Pytanie zatem, czy nie poruszamy się idąc rakiem.

"Można w tej książce dostrzec typowe cechy pisarstwa Eco: aluzje historyczne, odniesienia do średniowiecza i okultyzmu, dziwaczne paradoksy, zestawienia tematów ultratradycyjnych i arcynowoczesnych, wątki autobiograficzne. To mieszanka przyprawiająca czasem o ból głowy" - napisał "Il Messagero".

[W.A.B., 2007]