Nie drgnął na jej widok. Stał w milczeniu obserwując, jak powoli zbliża się do niego. Kiedy zatrzymała się tuż przy nim, nieoczekiwanie zapytał z tak charakterystyczną dla niego szorstkością:
- Dlaczego uciekłaś?
Fleur czuła, że skronie tętnią jej mocno, a w ustach robi się sucho. Odparła instynktownie pytaniem na pytanie:
- Jak mnie odnalazłeś?
- Rano zadzwoniłem do twojego banku. Powiedziano mi, że dwa dni temu prosiłaś o sprawdzenie stanu konta. Przyjechałem więc do Londynu najszybciej jak mogłem.
- Przepraszam... Sprawiłam ci tyle kłopotu moim odejściem...
- Nie odpowiedziałaś na moje pytanie. Dlaczego uciekłaś?!

[Amber, 1976]