Zaangażowany politycznie i społecznie reportaż z podróży? Nie do końca. Próba dania świadectwa ludobójstwu popełnionemu przez białego człowieka na australijskim kontynencie? Nie tylko. Zbiór rozważań o zbiorowej odpowiedzialności narodów i cywilizacji? Nie jest to łatwa książka. Szczególnie dla czytelnika z Europy. Terra Nullius to ziemia niczyja. Dawniej była to ziemia nienależąca do Rzymu, czy później – żadnego chrześcijańskiego władcy. Ziemia, którą można uznać za niczyją, bo nie zasiedla jej żadna cywilizacja, której losem należałoby się przejmować – taką doktryną kierowali się europejscy kolonizatorzy, podbijając Australię.

Sven Lindqvist jest autorem politycznie zaangażowanym, kładącym silny nacisk na pomoc krajom rozwijającym się, odpowiedzialność kolonialnej Europy wobec narodów zamieszkujących te państwa, kwestie równouprawnienia kobiet i opieki państwa nad uboższymi warstwami społeczeństwa. Pisał już o innych kontynentach, o Azji, o Afryce, a nurt potępienia kolonializmu i wskazywania obowiązków, jakie mają potomkowie uciskających wobec potomków uciskanych jest rzeczą, której w jego twórczości należy się spodziewać. "Terra…" nie jest pod tym względem niespodzianką.

Autor opisuje swoją liczącą kilka tysięcy mil podróż po zachodniej Australii. Ściślej ujmując, podróż po miejscach znaczących dla historii Aborygenów, dla historii ich kultury i jej niszczenia przez białego człowieka, wreszcie historii jej powolnego odradzania. Piękne i ciekawe opisy Australii, jej przyrody i krajobrazów, są niewiele więcej niż pretekstem dla rozważań o smutnej historii tego kontynentu. Rozważań o charakterze nie podróżniczym bynajmniej, a socjologicznym, filozoficznym, wreszcie politycznym. (…)

Zapraszamy do zapoznania się z całością recenzji w magazynie BiblioNETkowym "Literadar":

Autor recenzji: Przemysław Klaman

Recenzja ukazała się w magazynie BiblioNETkowym Literadar (nr 3)