Książka piękna i surowa jak sam Afganistan. Bez zbędnego romantyzmu ukazuje ludzi twardych i okrutnych, targanych namiętnościami i pasją, nieugiętych i dumnych. Uroz, syn wielkiego czopendoza Tursena przebywa pół Afganistanu, w niebezpiecznej podróży będącej wyrazem jego walki z sobą samym i swoimi słabościami. W tym samym czasie jego ojciec, żywa legenda Buskaszi, człowiek u schyłku życia, zmagający się z własną starością, odkrywa uniwersalną prawdę o istocie życia. Prawdę przekazaną ustami Świętego Starca, Guadri Guedża.

Książka jest piękną podróżą w głąb siebie; pomijając kwestię odmienności kultury i tego, co my z perspektywy europejskiej postrzegamy jako barbarzyństwo, daje szansę zobaczyć człowieka takim, jaki jest - czasem silnego, czasem słabego mimo swej siły, spalającego się w walce, a szukającego harmonii ze sobą, człowieka, który nigdy nie jest jednoznacznie zły czy dobry, ale przede wszystkim fascynujący i złożony.

No i warto popatrzeć na Afganistan nie przez pryzmat wojny. Na kraj ubogi, lecz o bogatych tradycjach, niezmienny od stuleci, zamieszkiwany przez dumnych ludzi i po prostu piękny. Poszukajcie w internecie zdjęć. Naprawdę zachwycają!